قير قطرانی
انواع قیر از لحاظ شیمیائی طبقه بندیهای مختلفی برای قیر صورت گرفته كه دو مورد از مرسوم ترین آنها طبقه بندی بر اساس طبیعی یا نفتی بودن قیر و مورد مرسوم تر بر اساس نوع منبع تامین كننده قیر یعنی نفت یا ذغال سنگ یا چوب می باشد .
( Tar ) قیرقطران این نوع قیر به دلیل تشابه ظاهری و كاربرد مشابه با قیر نفتی گاهی با یك اسم شناخته می شوند . چون منبع تهیه این نوع قیر با قیر نفتی متفاوت است ، تركیب یمیائی و خواص فیزیكی متفاوتی دارد كه در نتیجه یك لغت عمومی برای مایعاتی است كه Tar . رفتاری متفاوت در هنگام استفاده و عملكرد در سرویس دارد از سوزاندن مواد آلی طبیعی مثل چوب یا ذغال سنگ و تقطیر تخریبی آنها در غیاب هوا می باشد . دو نوع قیر قطرانی با توجه به نوع فرآیند از سوزاندن یا كربونیزاسیون ذغال سنگ میتوان تهیه كرد : ١. یك فرآیند كه حاصل آن قیری با در صدبالائی از آروماتیك ها ست قیری كه در دمای ٦٠٠درجه سانتی گراد بدست می آید و دارای در صد پائین تری آروماتیك است كه پس از سرد كردن بخارات و جداسازی برشهای روغنی مواد باقیمانده قیر ذغال سنگ است .
BS با برشهای روغنی بدست می آید و در استاندارد Pich از اختلاط (Refined tar ) قیر قطرانی پالایشگاهی تولید می شده كه پس از tar و pich دارای ٨ گرید مختلف میباشد . در عصر انقلاب صنعتی اروپا مقدار زیادی پیدایش منابع نفت و گاز ، ذغال سنگ تقریبا" كنار گذاشته شده و مصرف آن بسیار كاهش یافته است .
امروزه ٩٠ % از این محصولات در چهار گروه كاربردی راهسازی ، خاكه ذغال قالبی، الكترودهای ذغالی و لعاب و روكش لوله ها استفاده میگردد ولی استفاده از قیر های حاصل از ذغال سنگ پالایشگاهی در جاده ها فقط محدود به مخلوط برای پوششهای سطحی میباشد و این بدان دلیل است كه این قیر ها در دمای پائین محلول تر و عملكرد بهتری دارند و در نتیجه چسبندگی بهتری ایجاد میكنند ولی ضعف اصلی این قیر ها حساسیت حرارتی بیشتر آن نسبت به قیر نفتی میباشد .